Funkcja nałożenia warstwy kleju na drugą stronę folii aluminiowej polega na związaniu folii aluminiowej ze sztywnym arkuszem tworzywa sztucznego (PCV), tak aby lek był szczelnie zamknięty. Podczas nakładania kleju, należy zapewnić najbardziej równomierną powłokę, a różnica powinna być kontrolowana w zakresie standardowym;

Metoda wykrywania różnicy w ilości powłoki folii aluminiowej jest następująca: użyj 1/10,000 wagę analityczną do zastosowania 5 próbki 100 mmx 100 mm od gotowej folii aluminiowej i zważ je osobno. Następnie użyj octanu etylu, ketonu metylowo-etylowego lub innych rozpuszczalników, aby zetrzeć klej, a następnie zważyć, różnica między tymi dwoma ciężarami to ilość powłoki kleju, i oblicza się średnią wartość ilości powłoki z trzech kawałków. Różnica między masą powłoki a wartością średnią powinna być mniejsza niż ± 12.5% przejść.

Badanie wytrzymałości na zgrzewanie i jakości warstwy klejącej leczniczej folii aluminiowej: za pomocą zgrzewarki dźwigniowej, standardowy obcinak do próbek testowych, oraz automatyczną rejestrującą maszynę do prób rozciągania. Cięcie 2 kawałki 100 mmx 100 mm próbki z gotowego produktu, i ciąć 2 kawałki 100 mmx 100 mm próbki ze sztywnych arkuszy farmaceutycznego PVC zgodne z GB5663.

Ustawiona temperatura zgrzewarki wynosi 150-160 ℃, ciśnienie wynosi 0,2x1O 6 Rocznie, a czas to 1S. Podczas pracy, nałożyć warstwę kleju próbki na arkusz PCV, włóż go do zgrzewarki w celu zgrzewania, i użyj standardowego noża do cięcia 15 próbki o szerokości mm, i weź trzy środkowe paski do użycia przez automatyczną maszynę do prób rozciągania.

Metoda testowa: Wyreguluj maszynę do prób rozciągania i ustaw wskazówkę rejestratora na zero, ustawić prędkość rozciągania na 200 mm/min, zacisnąć PVC w próbce w górnym chwytaku maszyny wytrzymałościowej, i zacisnąć warstwę folii aluminiowej próbki w testerze. W dolnym chwytaku maszyny, uruchomić maszynę do próby rozciągania i przeprowadzić łuszczenie w kierunku 180 stopni.
Wyjechać. Automatyczna maszyna do rozciągania automatycznie zarejestruje jego wartość, a jako wartość wytrzymałości zgrzewania próbki należy przyjąć średnią wartość krzywej narysowanej przez rejestrator automatyczny. Aby została zakwalifikowana, jego wartość powinna być większa niż 5,8 N/15 mm.